การถามคำถามโดยตรง

คำถามโดยตรงอาจเป็นคำถามใช่ / ไม่ใช่เช่น "คุณแต่งงานแล้วหรือยัง"  หรือคำถามข้อมูลเช่น "คุณอยู่ที่ไหน" คำถามโดยตรงขอข้อมูลทันทีโดยไม่รวมภาษาพิเศษเช่น "ฉันสงสัย" หรือ "คุณบอกฉันได้ไหม"

การก่อสร้าง

คำถามโดยตรงวางคำกริยาช่วยก่อนหัวข้อของคำถาม: 

(คำถามคำ) + ช่วยกริยา + วิชา + กริยา + วัตถุ?

• คุณทำงานที่ไหน?

• พวกเขามางานปาร์ตี้หรือไม่?

• เธอทำงานให้ บริษัท นี้มานานเท่าไหร่แล้ว?

• คุณมาทำอะไรที่นี่?

การตั้งคำถามโดยตรงสุภาพ

คำถามโดยตรงอาจดูเหมือนกระทันหันหรือแม้แต่ไม่สุภาพในบางครั้งโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อถูกคนแปลกหน้าถาม ตัวอย่างเช่นหากคุณเจอใครซักคนและถามว่า:

• รถรางหยุดที่นี่หรือไม่

• เวลากี่โมง

• คุณย้ายได้ไหม

• คุณเศร้าไหม

• ไม่มีอะไรผิดปกติในการถามคำถามในลักษณะนี้ แต่หากจะฟังดูสุภาพมากกว่านี้มันเป็นเรื่องธรรมดามากที่จะเพิ่ม "ขอโทษฉัน" หรือ "ยกโทษให้ฉัน" ในตอนต้นของคำถาม ตัวอย่างเช่น:

• ขอโทษนะรถบัสจะออกเมื่อไหร่?

• ขอโทษนะมันกี่โมงแล้ว

• ให้อภัยฉันฉันต้องการรูปแบบใด

• ให้อภัยฉันฉันขอนั่งที่นี่ได้ไหม

คำสำคัญที่ทำให้คำถามโดยตรงสุภาพมากขึ้น

ในสถานการณ์ที่ไม่เป็นทางการใคร ๆ ก็สามารถใช้คำว่า "สามารถ" ในประโยคโดยตรง ในสหรัฐอเมริกา "สามารถ" ถูกพิจารณาว่าไม่ถูกต้องสำหรับการเขียนภาษาอังกฤษโดยเฉพาะเพราะในอดีตมันไม่ได้เป็นคำที่ใช้เมื่อถามอะไรบางอย่าง การพูดว่า "ฉันขอได้" แทนที่จะเป็น "ฉันขอได้" เป็นที่ต้องการในสหรัฐอเมริกาในสหราชอาณาจักรคำนี้ไม่ได้ขมวดคิ้ว มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์จัดทำสื่อการสอนภาษาอังกฤษด้วยวลี "คุณช่วยฉันได้ไหม" "ฉันมีได้ไหม" ฯลฯ

ในทั้งสองประเทศคำถามที่มี "สามารถ" ได้สร้างความสุภาพมากขึ้นโดยใช้ "สามารถ:"

• ขอโทษนะคุณช่วยฉันเลือกสิ่งนี้ได้ไหม

• ให้อภัยฉันคุณช่วยฉันได้ไหม

• ให้อภัยฉันคุณช่วยฉันหน่อยได้ไหม

• คุณช่วยอธิบายเรื่องนี้ให้ฉันฟังได้ไหม

"จะ" สามารถใช้เพื่อทำให้คำถามมีความสุภาพมากขึ้น:

• คุณจะช่วยฉันซักผ้าด้วยมือได้ไหม

• คุณจะรังเกียจไหมถ้าฉันนั่งที่นี่

• คุณช่วยฉันขอยืมดินสอของคุณได้ไหม

• คุณอยากทานอะไรไหม?

อีกวิธีหนึ่งในการสร้างคำถามโดยตรงที่สุภาพมากขึ้นคือการเพิ่ม "โปรด" ที่ท้ายคำถาม กรุณาไม่ควรปรากฏที่จุดเริ่มต้นของคำถาม:

• กรุณากรอกแบบฟอร์มนี้ได้ไหม

• ได้โปรดช่วยฉันที

• ฉันขอซุปเพิ่มได้ไหม

"พฤษภาคม" ใช้เป็นวิธีการอย่างเป็นทางการในการขออนุญาตและสุภาพมาก มักใช้กับ "I" และบางครั้ง "เรา"

• ให้ฉันเข้าไปได้ไหมได้โปรด?

• ฉันขอใช้โทรศัพท์ได้ไหม

• ขอให้เราช่วยคุณในเย็นนี้ได้ไหม

• เราจะให้คำแนะนำได้ไหม?